مدح امام موسی کاظم علیهالسلام
هركه يك دفعه سر اين سفره مهمان ميشود مور هم باشد اگر روزی سليمان می شود سر به زير انداختن ذاتش توسل كردن است دردهای اين حرم ناگـفته درمان می شود اين كريمان لطفشان هرچند آماده ست، ليك نام مادر كه وسط باشد دو چندان می شود ما پدر را خواستيم و از پسر خيرش رسيد در رجب ها كاظمين ما خراسان می شود ظاهـراً عـيـن امامی، باطناً پـيـغـمبری هر كه می بيند تورا،از تو مسلمان می شود نـسل مـوساييِ تو طبـع مسيحـا داشتـند يك نفر از آنهمه پـير جـماران می شود اين دلِ ما سينۀ ما، نه بگو اصلا بهشت هركجا موسی ابن جعفر نيست زندان می شود |